يا علي مدد

موقعي مظلوميت علي برايم هويدا گشت كه ديدم ديدم پس از او اصحاب زر و زور، به تزوير مي خواهنداز آبرويش استفاده كنند و با خرج كردن از كيسه وي قباي مشروعيت بر تن كنند.اما اسطوره اي كه علي مي ناممش، تا حضور حاضران حجت را بروي تمام نكرد، حكومت را نپذيرف. علي كه من مي شناسم، در زمان جنگ نيز مردم از نقد اعراض به او محروم نبودند و حتي خروج عدده اي بروي حقوق آنها را سلب نكرد. آن علي كه متحجرين وجود وي را تحمل نكردند، سابقه مسلماني را امتيازي در اين دنيا قرار نداد ، امتيازات ويژه را از بزرگان باز ستاند و حتي همسر پيامبر نيز از اين قاعده مسثني نكرد. آن علي كه من مي شناسم، برابر با همه مردم در دادگاه حاضر شد. آنكه فاتح خيبرش مي دانم، در دوراني كه مردم به وي اقبال نكردند با ذوالفقار بر مردم حكومت نكرد. علي كه من مي شناسم، در نماز جمعه حاكماني كه خود را خليفه خدا مي دانسند شرك نكرد. و بدين سبب درب خانه اش سوخت. يا علي، توانم ده تا قصه قرآن هاي رفته بر نيزه را باز گويم. يا علي مدد.

شوراي عالي انقلاب فرهنگي در مصوبه‌اي انتشار فيلم و … كه مروج مكتبهاي غربي ليبراليسم، سكولاريسم، فمينسم و نهليسم را ممنوع اعلام كرده، فارغ از نقدهاي فراوان از كه به اين مصوبه وارد است، آنچه براي من جالب بود، اين است كه برخي ديگر از مكتبهاي فكري كه ريشه تاريخي در غرب دارد نظير فاشيسم مشمول اين ممنوعيت نشده است!
تازيانه بر آب – نقد محمد قوچاني بر مصوبه اخير شوراي عالي انقلاب فرهنگي.

پرسشي در مورد فاشيسم – قسمت دوم و پاياني

پرسيده‌ايد جرا منتخب مردم در 76 را انساني فرهيخته و منتخب همان مردم در 84 را فاشيست مي خوانيد؟ درپي آن پاسخ صريح طلب كرده‌ايد. جواب گفتن به پرسش طرح شده رنج چنداني را طلب نمي‌كند لكن در جايي كه جاني تاوان انتقاديست، انتظار شفايت همتي بلند و شجاعت فراوان مي‌طلبد. وقتي به درخواست صراحت شما مي‌انديشيدم به ياد دوستي افتادم كه بخاطر مطلبي كه اتفاقا آن هم در مورد فاشيسم نوشته شده‌بود، به اتهام توهين به يكي از مقامات ارشد نظام اكنون در دستگاه قضا مشغول پاسخگويي‌ است. چنان كه دانشمند فرزانه عبدالكريم سروش در پاسخ منتقدي نوشت : ’ ميدانم مي‌دانيد چه نسبت نا متقرني است ميان زبان بسته من و دست گشاده شما. من هرچه به اشارت و احتياط تمام در نقد ديانت و سياسيت رايج مي‌نويسم كيفر بيشتر مي‌بينم. شما ناقدان هر چه به صراحت و سخاوت تمام در دفاع از سنت و سياسيت حاكم مي‌نويسيد پاداش بيشتر مي‌گيريد. و چه نسبت است ميان كيسه پاداش و كوره كيفر.’
از اين رو عذر مرا بدين سبب پذيرا باشيد كه نمي‌توانم عيني و مصداقي پاسخ گوييم تا آنچنان كه شما خواسته‌ايد پاسخ صريح باشد.
صفات شخصي افراد متاثر از راي مردم نيست و از اين رو اگر منتخب مردم در 76 نمي‌توانست موفق شود از فرهيختگي‌اش نمي‌كاست به همين گونه منتخب مردم در سال 84.
خوشبختانه يا متاسفانه در كشورمان با انديشه‌ها و پديده‌هايي روبروييم كه دهها و گاه صدها پيش در اين جهان تجربه شده تاريخ نتايج ملموس آنرا در حافظه خود محفوظ دارد. بدين سبب در بسياري از اين موارد استناد به شواهد تاريخي و تجربه ديگر ملل ما را استدلات فلسفي و بحثهاي انتزاعي بي‌نياز مي‌كند. چنانكه يكي از بهترين شيوه‌هايي كه مي‌توان به نقد ادعا ماركسيست‌ها در تامين عدالت اجتماعي نشست تجربه سياه حكومتهاي ماركسيتي است. يادآوري تجربه جنش فاشيزم و حكومتهاي فاشيستي در بسيار موارد از با همين انگيزه صورت مي‌گيرد. از اين رو شايد بتوان با معرفي بهتر ايدوئولوژي فاشيزم كه فرجام تلخ آن به يادگار براي بشريت در تارخ ضبط شده‌است، خطر گسترش گونه بومي آن عيني‌تر درك شود.
با توجه به محدوديتها فروان در اين ياداشت تنها به گزارش مشخصات فاشيسم خواهم پرداخت يافتن مصداقهاي وطني آنرا به خواننده وامي‌گذارم.
فاشيزم به معني تاريخي نام جنبشي است كه در 1919 به رهبري موسيليني در ايتاليا براه افتاد و در 1922 به قدرت رسيد. يه طور كلي اين جنبش پس از يك دوره كوتاه مدت دموكراسي ضعيف و كوشش براي نوسازي و صنعتي كردن پيدا مي‌شود … و از لحاظ پايگاه اجتماعي عمدتا متكي بر طبقه متوسط كوچكي‌ است كه اغلب بر عليه مدرنيسم و صنعت فعال مي‌شده‌اند[1].
بنيو موسيليني كه او هم اتفاقا فرزند يك آهنگر بود، اعتقاد داشت كه دولتها با حرف به قدرت نمي‌رسند و رژيمهاي سياسي هرگز بر اساس اجماع و توافق استوار نيستند. انسان اساسا تابع زور است، نه استدلال عقلاني. از اينرو انديشه دموكراسي فريبي بيش نيست و ليبراليم به هرج و مرج مي‌انجامد.[2] همچنين به نظر او اكثريت مردم توانايي حكومت كردن بر خود را ندارند و اصلا در انديشه دستيابي به آزادي عمل نيستند.
فاشيسم اغلب دستاوردها دموكراتيك مردمي را از بين مي‌برد و نظامي توتاليتر به وجود مي‌آورد كه بر سركوب و تبليغات متكي است… فاشيسم به بدتريم غرايز در انسان – تعصب، ترس، نگراني و وفاداري كوركورانه متوسل مي‌شود.[3]
در نظام‌هاي فاشيستي يك شاخه از دستگاه حكومتي بر ديگر شاخه‌ها تسلط مي‌يابد. اين شاخه نه ارتش است نه ديوانسالاري حكومتي بلكه پليس سياسي است.(گروه نظامي ايدئولوژيك)[4]
فاشيزم در قدرت، خودمختاري نهادهاي گوناگون جامعه، آزادي نهاد دين، خانواده، انجمهاي غير دولتيNGO و نهادهاي فرهنگي را از بين مي‌برد. و لزوما با مداخله ايدوئولوژي براي مشروع كردن سركوب همراه است.[5]
هدف نهضت فاشيزم برقراري نظام ديكتاتوري و ضد پارلماني است كه اساس آن بر بزرگداشت حاكميت و دشمني آشكار با دموكراسي و ليبراليسم است. برقراري حاكميت قدرتمند كه يك گروه قدرت را در انحصار داشته و يك رهبر با ويژگي‌هاي فره‌مندانه با قدرت مطلق بر آن حكومت كند، وجه مشترك تمام جنبشهاي فاشيستي است.[6] از وجوه مشترك ديگر اين نظامهاي پيروي گروه‌هاي مختلف از حاكميت، به كار بردن ترور، انحصار قدرت و رسانه‌هاي همگاني در دست نظام است و در يك كلام فاشيزم دشمن صلح‌خواهي و دموكراسي است.[7]

* مطالعه یاداشت وقتی اجتماع مازوخیست می شود برای تکمیل این یاداشت مفید است


[1] - سيري در نظريه‌هاي جديد در علوم سياسي – حسين بشيريه – موسسه نشر علوم جديد – صفحه 70.
[2] - همان – صفحه 74.
[3] - مباني علم سياست – عبدالرحمن عالم – نشر ني – صفحه 290.
[4] - همان.
[5]- همان – صفحه 291.
[6] - دانشنامه سياسي – داريوش آشوري – انتشارات مرواريد صفحه 235.
[7] - همان صفحه 236.

پرسشی در مورد فاشیزم

دوستی در جواب به مطالب اخیر این وبلاگ نوشته اند: آقاي غالبي باسلام مجدد وتشكر از مطالبي كه مينويسيد. جسارتا ميخواستم نظر خودم را در مورد مطالبي كه بيان فرموده ايد اعلام نمايم وفكر ميكنم بااين تبادل افكار مي توان به نتايج خوبي رسيد.شما رئيس جمهور منتخب فعلي را نماد فاشيسم خوانده ايد,ميخواستم سوال كنم كدام رفتار فاشيستي را از دوران مسئوليت وي (شهردار تهران,استاندار اردبيل,فرماندار وبخشدار برخي شهرهاي استان ا.غربي)سراغ داريد كه با اين شدت ,حكم عدم صلاحيت صادر ميكنيد؟فرموده ايد اكر روزي دوساعت از برنامه هاي تلويزيون در اختيار اصلاح طلبان بود,نتيجهء انتخابات تغيير ميكرد.در ان مدتي كه مجلس و دولت ومخصوصا وزارت ارشاد ونيز شوراي شهر دراختيار شما بود جرا نتوانستيد مردم راازمواضع واستدلالات روشنفكران مطلع سازيد؟ايا ان سي ميليون رأيي كه به خاتمي داده شد ناشي از اكاهي مردم از مواضع روشنفكران بود؟جه كسي مردم را درسال 76 از مواضع روشنفكران اكاه كرد تا به خاتمي رأي بدهند؟صداوسيما؟كاركزاران فاشيست دولت سازندكي؟يا موج سواري هاي عده اي رياكار كه بعدا كوس رسوائي انها به صدا درآمد.

در سوال دیگری اضافه کرده اند : اقا حمزهء عزيز باسلام دوباره.به خدمت رسيدم تا ادامهء نظرات ودرحقيقت انتقادهاي خودم را از شما دوست تحصيل كرده اعلام نمايم:ايا مي دانيد كه اصلاحات ديني در اروياي دورهءرنسانس,ناشي از تقابل وتضادي بود كه ارباب كليسا بين دين از يك طرف وعقل وعلم از طرف ديكر بوجود اورده بودند؟دادكاه تفتيش عقايد افرادي مثل كاليله را محكوم كردند و در حقيقت با علم مخالفت كردند.در اسلام ايا رفتار مشابهي با اين شدت سراغ داريد؟صرف اينكه تعدادي از عالم نمايان كه استفادهء ابزاري از دين ميكنند,ايا دليل اين مي شود كه اساس دين را زير سوال برد؟البته همهء ما اعتقاد داريم كه به مرور زمان ممكن است افاتي به نام دين ,دامن دين را الوده كند,كه اصلاح ان افات ضروري است,اما به نظر شما نبايد اول دين را بخوبي شناخت وبعد نسبت به اصلاح ان اقدام كرد؟اكر جواب شما مثبت است,لطفا بفرماييد روش واقعي شناخت دين ومعيار ها وملاكهاي شما در اين باره جيست؟مابراي شناخت دين به جه كساني مراجعه كنيم؟ فعلا تا بعد...

همچنین در سوال من از ایشان که کدام یاداشت را نقد می کنند توضیح داده اند :جناب اقاي غالبي با سلام و احترام,در مورد نامهء شما بايد عرض كنم كه سوالات بنده كاملا شفاف و بدون ابهام ودر عين حال صريح مي باشد.با اين حال,خلاصهء حرفهاي من اين است:جرا انتخابات 76را عين دموكراسي وانتخابات 84 را عوام زدكي تلقي مي كنيد؟جرا منتخب مردم در76را انساني فرهيخته ومنتخب همان مردم در 84 را فاشيست مي خوانيد؟ايا به مرور زمان شعور مردم كمتر شده است ؟در صورت تمايل جوابهاي صريح بدهيد.فعلا تا بعد...

از آنجا که این دوست نا دیده توضیح اخیرشان را نیز در آدرس وبلاگ قدیمی من قرار داده بودند به موقع متوجه آن نشدم. انشا الله در مطب های به آن پاسخ خواهم داد.

معيارهاي مصوب جلسه شوراي مركزي جبهه مشاركت مورخ 27/4/1384 براي تشكيل جبهه دموكراسي خواهي و حقوق بشر:

1- اين جبهه توسط مسلمانان تشكيل مي گردد

2- اين جبهه در چهارچوب قانون اساسي فعاليت مي كند

3- كساني كه در اين جبهه حضور مي يابند نبايد داراي سوسابفه اخلاقي و مذهبي باشند

4- اين ائتلاف فعاليت انتخاباتي نمي كند.

منبع: گزارش دبير شوراي مركزي جبهه مشاركت ايران اسلامي به كنگره هشتم.